چه عواملی باعث موفقیت کودکان میشود

همه ی پدرومادرها دلشان می خواهد بچه هایشان دنبال دردسر نگردند، خوب درس بخوانند و هنگامی که بزرگ شدند کارهای فوق العاده ای انجام دهند. ولی چگونه بعنوان والدین به این آرزوی مان برسیم؟ اگر چه برای بزرگ کردن یک کودکی موفق دستورالعمل معینی وجود ندارد ولی تحقيقات روانشناسی به عوامل معدودی اشاره دارند که پیش بینی می کنند در این راه موفق می شوید.

راهکارهای مفید والدین برای داشتن کودکان موفق

افزایش تمرکز را را در آن ها تقویت می کنند

کودکان دوست دارند که به انجام فعالیتهای مورد علاقه شان بپردازند. والدین میتوانند باتوجه به علاقه مندیهای کودکان، تمرکز کردن را در آن ها تقویت کنند. به عنوان مثال اگر فرزندتان به نوشتن یا نقاشی علاقمند است میتوانید وسایل موردنیاز مانند تخته وایت برد یا بوم نقاشی برای وی تهیه کنید تا با علاقه و تمرکز بیشتر به انجام این فعالیتها بپردازد. این کارها به افزایش تمرکز در کودکان کمک بسياري می کند.

به نقش فرزندان اهمیت می‌دهند 

یکی از مهمترین اصول تربیتی، اهمیت دادن به نقش فرزندان و جایگاه آن ها در خانواده است. کودکان در آغاز توانایی این را ندارند که جایگاه خویش را در خانواده اثبات کنند و این مهم باید به وسیله پدر و مادر تقویت شود. والدین باید به نظر و عقیده فرزندان احترام بگذارند و آن ها را در تصمیم های کوچک مربوط به خود و خانواده سهیم کنند. کودکان باید باور داشته باشند که در خانواده اهمیت دارند.

به فرزند شان کار و مسوولیت میدهند 

فرزندانی که در منزل به خوبی به والدین کمک می کنند در آينده به کارمندانی تبدیل میشوند که همکاري بهتری با افراد دیگر از خویش نشان میدهند ، زیرا هم مسئوليت پذير هستند هم میتوانند درگیری های بین اعضای تیم را تحمل و مدیریت کنند.

با انجام دادن کارهایی مثل تمیز کردن اتاق یا لباس خودشان می فهمند برای این که جزیی از این دنیا شوند باید بتوانند جزیی ترین کارهای خویش را انجام دهند.

مشکلات را به خوبی حل می کنند

زمانی که فرزندان متوجه مشکل بین والدین میشوند و می بینند که به خوبی آنرا حل می کنند، خيلي شادتر از هنگامی است که هیچ مشکلی نمی بینند. زیرا فکر آنها از توانایی حل مشکل والدین راحت می شود. این کودکان به هنگام بزرگ سالی اعتماد به نفس و ارتباطات اجتماعی بالایی پیدا می کنند برای این که راه حل مشکلات را از گذشته دیده اند.

پدران و مادرانِ کودکان موفق مدارک تحصیلی بالاتری دارند

تحقیقی که در سال ۲۰۱۴ توسط ساندرا تنگ( Sandra Tang) روان شناس دانشگاه میشیگان انجام گردید معلوم کرد مادرانی که دبیرستان یا دانشگاه را به آخر رسانده اند، با احتمال بیشتری کودکانی تربیت می کنند که تحصیلات خویش را به پایان برسانند. با بررسی نمونه ی حاصل از یک گروه ۱۴، ۰۰۰ نفری از کودکان که بین سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۷ وارد مهدکودک شده بودند معلوم گردید کودکانی که از مادران نوجوان( ۱۸ سال و جوان تر) متولد میشوند ، نسبت به دیگر همتایان خویش احتمال کمتری دارد که دبیرستان را تمام کنند یا به دانشگاه بروند.

شوق به موفقیت در والدین تا حدودی در موفقیت فرزندانشان دخیل است. در یک مطالعه ی بلندمدت درباره ۸۵۶ نفر از ساکنان منطقه های نیمه روستایی نیویورک، اریک دوبو( Eric Dubow)، روان شناس دانشگاه بولینگ گرین استیت( Bowling Green State) متوجه گردید سطح تحصیلات والدین زمانیکه فرزندشان ۸ سال دارد بطور معناداری موفقیت تحصیلی و شغلی کودکشان در ۴۰ سال بعد را پیش بینی می کند.

کم تر استرس دارند

بر اساس تحقیق بریجید شولت( Brigid Schulte) که در روزنامه ی واشنگتن پُست به آن اشاره شده است، ساعاتی که مادر با فرزندان خویش بین سنین ۳ تا ۱۱ سالگی سپری می کند چندان پیش بینی کننده ی رفتار، بهزیستی و موفقیت های کودک نیست. جالب اینجاست که نحوه ی« مادرانگیِ فشرده» یا« نگهداری هلکوپتری» میتواند نتیجه ی معکوس داشته باشد.

کِی نُمِگوچی( Kei Nomaguchi)، جامعه شناس از دانشگاه بولینگ گرین استیت و از نویسندگان این مقاله به روزنامه ی پُست می گوید:« استرس مادران، به ویژه استرس ناشی از سعی برای برقرار کردن تعادل بین انجام کار و پیدا کردن زمانی برای طی کردن با کودکان ، در واقع امکان دارد اثر منفی روی کودکان داشته باشد.»

انتقال احساسات – این مسأله را پدیده ای روان شناختی توضیح می دهد که به موجب آن مانند گرفتن سرما خوردگی از دیگری، مردم به احساسات یکدیگر دچار می شوند. تحقيقات نشان می دهد اگر دوست شما شادمان باشد، خوشحالی وی بر روی شما هم اثر می گذارد و اگر غمگین باشد، این دل تنگی به شما هم منتقل خواهد شد. همین طور چنانچه پدر و مادری درمانده و تحلیل رفته باشند، حالت روانی آن ها هم میتواند به کودکان منتقل شود.

خارج از منزل کار می کنند

بی شک در منزل ماندن و نگهداری مادر از کودکان، فواید زيادي برای خانواده دارد؛ ولی محققان مدرسهٔ کسب و کار هاروارد( Harvard Business School) دریافته اند که احتمال شاغل شدن، داشتنِ مسوولیت های نظارتی در شغل خویش و دریافت دستمزد و حقوق بالاتر در زنانی که مادرانی شاغل داشته اند بیش از زنانی است که مادران شان خانه‌دار بوده اند. مردانی که مادران شاغل داشته اند هم بیش از دیگر مردان در کارهای منزل کمک می کنند و زمان بیشتری صرف نگهداری و توجه به اعضای خانواده می کنند.

فرزندان خویش را به سفررفتن ترغیب می کنند

انجمن مسافرتی دانش آموزان و جوانان( Student and Youth Travel Association، SYTA) در نظرسنجی از ۱۴۳۲ معلم آمریکایی درباره تأثیرات مثبت سفر های بین المللی دانش آموزان، نتیجه زیر را بدست‌آورد :

اشتیاق برای سفر های بیشتر:۷۶٪؛

افزایش تحمل فرهنگ ها و قومیت های دیگر:۷۴٪؛

افزایش اشتیاق برای دانستن/ یادگیری/ کشف کردن:۷۳٪؛

افزایش اشتیاق برای امتحان کردن غذاهای مختلف:۷۰٪؛

افزایش استقلال، عزت نفس و اعتماد به نفس:۶۹٪؛

افزایش کنجکاوی فکری:۶۹٪؛

افزایش تحمل و احترام:۶۶٪؛

بهبود تواناییِ سازگارشدن و دقت:۶۶٪؛

خوش معاشرت تر و خوش برخوردتر شدن:۵۱٪؛

افزایش توانایی بیان عقیده ها و افکار خود:۵۱٪؛

افزایش احتمال پذیرش در دانشگاه ها:۴۲٪.

چنانچه نمی توانید فرزندتان را به خارج از کشور بفرستید یا در سفرهای خارجی وی را همراه خویش ببرید، نگران نباشید. در این مطالعه درباره سفر های داخلی هم از معلمان سؤال گردید و نتیجه به دست آمده مزیت های مشابهی را نشان داد.

اجازه می دهند آن ها شکست بخورند.

این یکی از بهترین چیزهایی است که والدین می توانند انجام دهند. به گفته دکتر استفانی اولیری، یک روان شناس بالینی متخصص در روانشناسی عصب شناسی و نویسنده “پدر و مادر در دنیای حقیقی:قوانین تغيير کرده اند”:شکست برای کودکان در سطوح مختلف موثر است. اول، نارسایی تجربه کمک می کند تا کودک شما مهارت مبارزه که قطعا در دنیای حقیقی موردنیاز است را یاد بگیرد. همچنين وی را با تجربه زندگی موردنیاز برای رابطه با همسالان اشنا می کند.

به چالش کشیدن هم، نیاز به کار دشوار و کوشش های پایدار را نشان می دهد و همچنين نشان می دهد که این صفات حتی بدون دریافت پاداش هم با ارزش هستند. با گذشت زمان، کودکانانی که شکست خورده اند، انعطاف پذیرتر بوده و بیشتر مایل به انجام وظایف و فعالیت های سخت هستند، زیرا آن ها ديگر از شکست نمی ترسند. تمایل شما برای دیدن مبارزه کودکتان نشان می دهد که شما فکر می کنید که آن ها توانایی انجام هر کار و اداره هر شرایط دشواری را دارند.