چگونه کبوتر را پرشی کنیم؟ آموزش ساعتی کردن کبوتر

یکی از مهمترین دوران ها در کبوترداری ، دوران جوجه کشی و جلد کردن جوجه ها به شمار میرود که با رعایت و انجام نکاتی ساده به سرانجام میرسد، که این بحث را به دو قسمت یکی برای عزیزانی که دارای خانه تور و کسانی که از داشتن خانه تور بی بهره اند تقصیم میکنم.

در ابتدا باید بدانیم که معنی جلد کردن چیست؟

جلد کردن به معنای یاد دادن خانه و محل زندگی کبوتر به او و همینطور آماده کردن کبوتر برای اولین پرواز خود می باشد.

از آنجایی که کبوتر ها بسیار موجودات باهوشی هستند تربیت کردن آنها کار دشواری محسوب نمی شود.

جلد کردن کبوتر به نوع و نژاد آنها بستگی دارد. برخی از کبوتر ها که در مناطق شهری پرورش یافته اند بر اثر تکامل در این نوع منطقه زیستی

شکل اصلی شاهپر های آنها تغییر یافته و قادر به پرواز در مسافت های طولانی و بازگشت نیستند.

از سوی دیگر برخی از کبوتر ها نیز وجود دارند که از نژاد کبوتر های نامه بر بازمانده اند و به صورت عامیانه کبوتر پلاکی یا مسافتی نیز نامیده می شوند.

این نوع کبوتر ها توانایی پرواز در مسافت های طولانی و بازگشت در حدود حتی هزار کیلومتر را دارند و از آنها در مسابقات مسافتی نیز استفاده می شود.

روش های جلد کردن کبوتر پرشی و بالغ :

بحث ما از زمان جداسازی جوجه ها از والدین آغاز میشود . وقتی جوجه ها ۵ یا ۶ هفته ای شدند (به قول پیشکسوتان عزیز وقتی ۳ تیز اصلی هنوز خشک نشده) بهترین زمان برای جدا سازی جوجه ها از والدین است ، زمانی که این عمل را انجام دادیم جوجه ها را به مدت ۳ روز میان ماده ها و یا در گنجه مخصوص خود با چند کبوتر پشت دری قرار میدهیم تا کمی آرام شوند و سعی کنید در این زمان جوجه ها را به خوبی به داخل خانه تور و به صدای بیه بیه و …… عادت دهید و مطمئن شوید که جوجه ها به راحتی دان و آب برمیدارند.

قسمت اول برای کسانی که خانه تور دارند:

وقتی این ۳ تا ۵ روز گذرانده شد بال کبوتران را به صورت کامل ( ۷ یا ۸ تیز بند) میبندیم و بر روی خانه تور قرار میدهیم و این عمل را به مدت ۳ روز به کار میگیریم(به یاد داشته باشیم که این کار را با حضور چند کبوتر پشت دری یا هر کبوتر دیگری انجام دهیم تا جوجه ها رَم نکنند) بعد از سپری کردن این ۳ روز بال کبوتران را به حالت سه تیز بند در می آوریم و به مدت ۴ روز دیگر به همین حالت کبوتران را رو دان کرده و کمی پِر میکنیم تا بر روی بام پنجه بگیرند ، هرچه تعداد این پِر کردن ها و پنجه گرفتن ها بیشتر باشد جوجه ها بهتر جلد خواهند شد. حتماً در این زمان مراقب باشید که کبوترها رَم نکنند ، بسیار آرام و با حوصله این کار را انجام دهید و وقتی این دوره زمانی را گذراندید ۲یا ۳ روز دیگر را نیز با بال کاملاً باز کبوتران را پنجه گیری وادار کنید و کم کم کبوتران را از روی بام بلند کنید . بارها گفته ام که مهم نیست کبوتر در پرش اول ۱ دور میزند و یا ۱ ساعت میپرد ، مهم اینست که پای کبوتر شما روی بام باز شود.

نکات جلد کردن کبوتر

1.  سعی کنید در هنگام پرش جوجه ها برای آنها پِر کنید تا محدوده پرش خود را گم نکنند.
2. این نکته برای دوستانی که تعداد زیادی جوجه جلد میکنند مفید است . بهترین وسیله برای بستن بال کبوتران چسب های مخصوص باند است که میتوانید آن را از داروخانه های انسانی تهیه کنید. این چسب در برابر آفتاب چسبندگی خود را از دست نمی دهد و آسیب زیادی هم به بال کبوتر وارد نمیکند و پس از یکبار آبتنی پرها به حالت عادی خود بازمیگردند. (اندازه کوچک این چسب بهتر است)

قسمت دوم برای کسانی که خانه تور ندارند:

عزیزانی که از داشتن این نعمت بی بهره اند باید صبر کنند تا بال جوجه ها خشک شده ( ۳ تیز اول ) سپس از همان ابتدا بال کبوتران را بسته و در میان ماده ها قرار دهند و ۳تا ۵ روز جوجه ها را با کف بام آشنا کنند سپس جوجه ها را بر روی گنجه یا بلندترین نقطه بر روی بام خود به مدت ۳ تا ۵ روز آفتاب دهند و بعد از گذراندن این ایام بال کبوتران را به صورت ۳ تیز بند در آورده و جوجه ها را رو دان کنند و بگذارند که جوجه ها به خوبی بر روی بام پنچه بگیرند ، حدود ۵ روز دیگر را هم به همین سبک میگذرانیم و سپس بال کبوتران را باز کرده و با کت باز آنها را رو دان میکنیم تا بتوانند به راحتی پای خود را به بام برسانند . پس ازگذراندن این ایام به صورت تک تک یا دسته های ۲ و ۳ تایی جوجه ها را بلند میکنیم و با دیگر کبوتران برای آنها پِر میکنیم مراقب باشید که کبوتران رَم نکنند، کل این پروسه ۱۵ تا ۲۰ روز و به عبارتی بهتر تا ۲ پَری شدن جوجه ها طول میکشد.

نکته اساسی: سعی کنید در زمان آماده سازی و پراندن کبوتران(جوجه ها یا کهنه کبوتران فرقی ندارد) از ارزن به عنوان غذای اصلی و از دانه درشت ها به عنوان چاشنی استفاده کنید. همیشه به خاطر داشته باشید که چاشنی جوجه ها باید کمی بیشتر باشد تا قوای بدنی خود را از دست ندهند. حتماً جوجه ها را بعد از هوا کردن جا کرده و بعد از دادن چاشنی پرش ، به روی نی بند ها هدایت کنید(خصوصاً جوجه های ساعتی) و آنها را زیر آفتاب قرار ندهید.

مشخصات ظاهری کبوتر پرشی

1ـ رنگ:
رنگ این نوع کبوتر خیلی مهم نیست و بستگی به علاقه شخص داره و اگر کسی به شما رنگ خاصی پیشنهاد کرد شاید آن شخص از آن نوع کبوتر خیری دیده و ممکنه هر کبوتری که اون رنگو داره خوب نباشه پس رنگ کبوتر دلیل محکمی بر خوب بودنش نیست.

2ـ شکل:
بهتره کبوتر نه خیلی درشت و نه خیلی ریز جسته باشه، باید نوک مناسبی داشته باشه ( نه خیلی بزرگ نه خیلی کوچک ) ،سر کبوتر هم همچنین نه بزرگ نه کوچک .

سینه کبوتر باید پهن و برآمده باشه که هوای بیشتری را در خود بگیره

3ـ پا:
کبوتر نباید پاهای دراز یا خیلی کوتاه داشته باشد ، ناخن های پای کبوتر باید بلند باشد . پاهای قوی و نسبتا زمخت ، بلند و برنگ تیره و کدر داشته باشه

4ـ دم:
کبوترانی که روی پر های دم خود سوراخ های ریز متعددی دارند معمولا بَند هستند(بَند بودن یک اصطلاح است و به کبوترانی گفته میشود که موقع پرواز پشت سر هم پشتک میزنند) ، دم کبوتر در حالت معمول 12 پر دارد که بعضی ها می گویند کبوتری که دارای 13 یا 14 پر در دم داشته باشد کبوتر خوبی است البته کبوتران تزیینی هم هستند که دارای24 پر یا بیشتر میباشند.

کبوترخوب باید دم کوتاه مثل عقاب و پس دم کپل و کلفت داشته باشد ، دم کبوتر باید مثل گلابی باشه یعنی در لبه دم انتهایی باریک شه نه پهن

5ـ بال:
کبوتران خوب معمولا بال هایی بزرگ و کشیده دارند و سه پر آخر بال کبوتر خوب باید هم اندازه هم باشند ، وقتی بال کبوتر را با دست باز میکنیم نباید شل باشد و باید سفت باز شود ، کبوترانی که بر روی بالهای آن ها نیز سوراخ های ریز داشته باشند کبوتران خوبی هستند

سرشانه کبوتر باید از قسمت سر کتها با هم فاصله داشته باشد

نکته مهم در پرشی کردن کبوتر :

در تمام مدتی که کبوتران خود را از گنجه بیرون میکنید در کنار آنها باشید و جوجه ها را بیشتر از یکبار در روز هوا نکنید ، کبوتری که پرشی باشد کار خود را انجام میدهد.